Thursday, July 6, 2017

“ဝါဆုိသကၤန္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ”

.
════════════════
“ဝါဆုိသကၤန္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ”
════════════════
.
.
ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မၾကီးဆုိတာ အားလုံးသိတဲ့အတုိင္း
သာသနာမွာ အလွဴဒါန ရက္ေရာသူအျဖစ္ သာသနာ့မိခင္ၾကီးအျဖစ္၊
ေသာတာပန္အလွမိဖုရားအျဖစ္၊
ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ေရတြင္းေရကန္ပမာအျဖစ္
ထြန္းသစ္ထင္ရွားခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။
ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာအေၾကာင္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့ပါတယ္။
သာဝတၳိျမိဳ႕ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာ တုိက္ခန္းေပါင္း တစ္ေထာင္ရွိတဲ့
ပုဗၺာရုံေက်ာင္းၾကီး လွဴထားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းအစ္မၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ခဲ့သလုိ၊
သားသမီး(၂၀)၊ ေျမး(၄၀၀)၊ ျမစ္(၈၀၀၀) နဲ႔
အေျခြအရံလည္း မ်ားခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးလည္းျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ထုိမ်ွမကေသး ဘာသာဝါဒမတူတဲ့ “မိစၦာဒိ႒ိမိဂါရသူေဌး”နဲ႔
မိသားစုတုိ႔ကုိ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးႏုိင္ခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရား ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္မွာ သီတင္းသုံးေတာ့
ဝိသာခါက ဆြမ္းစားပင့္ပါတယ္။
အဲဒီညလြန္ေတာ့ ေလးကြၽန္းလုံးအႏွံ႔ မုိးၾကီးရြာသြန္းပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ရဟန္းတုိ႔ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာရြာသလုိ၊
ေလးကြၽန္လုံးအႏွံ႔မွာလည္း မုိးရြာတယ္။
သင္တုိ႔မုိးေရခ်ဳိးၾက။ ဒီမုိးၾကီးဟာ ေလးကြၽန္းလုံးႏွံ႔တဲ့
ေနာက္ဆုံးမုိးပဲ ဟု မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ
သကၤန္းအပုိအလွဴခံခြင့္ မရွိေသးတာေၾကာင့္ မုိးေရခံ သကၤန္းမပါဘဲ
မုိးေရခ်ဳိးေနၾကတဲ့အခ်ိန္ ဝိသာခါလႊတ္လိုက္တဲ့
အိမ္ေဖာ္မေလး ေက်ာင္းလာဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ေၾကာင္း
ေလ်ွာက္ထားဖုိ႔လာတဲ့အခါ၊ အဝတ္မပါဘဲ မုိးေရခ်ဳိးေနၾကတဲ့
ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိျမင္ေတာ့ ဒီအရာမ္အတြင္းမွာ ရဟန္းေတြ မရွိဘူး။
အာဇီဝတကၠတြန္းေတြသာ မုိးေရခ်ဳိးေနၾကတယ္
လုိ႔ေတြးျပီး ရဟန္းေတြကုိ မပင့္ခဲ့ဘဲ အိမ္ျပန္သြား
ဝိသာခါကုိ အေၾကာင္းစုံျပန္ေျပာတယ္။
ဝိသာခါက ပညာရွိတယ္။ လိမၼာယဥ္ေက်းတယ္။
အေတြးအေခၚလ်င္ျမန္ထက္ျမက္တယ္။
ရဟန္းေတာ္ေတြ မုိးေရးခံသကၤန္းမပါဘဲ
မုိးေရခ်ဳိးေနၾကတာျဖစ္မယ္ စဥ္းစားျပီး အိမ္ေဖာ္မေလးကုိ
ဆြမ္းစားခ်ိန္ေရာက္ေၾကာင္း ထပ္မံ အပင့္ခုိင္းျပန္တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ေရခ်ဳိးျပီးလုိ႔
တင့္တင္တယ္တယ္ သပၸါယ္စြာ ဝတ္ရုံထားၾကျပီးျဖစ္တယ္။
ေက်ာင္းတြင္းမွာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္စြာ
သီတင္းသုံးေနၾကျပီျဖစ္တယ္။
ရဟန္းတစ္ပါးမ်ွ ေက်ာင္းမွာမရွိဘူး။
တစ္ေက်ာင္းလုံးတိတ္ဆိတ္ေနတယ္လုိ႔ အိမ္ေဖာ္မေလးက
ျပန္လာျပီး ဝိသာခါကုိ ေျပာျပန္တယ္။
ဝိသာခါက အေျခအေနကုိ စဥ္းစားမိျပီး ထပ္မံလႊတ္ရျပန္တယ္။
ဒီေတာ့မွ ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြ အိမ္ၾကြလာေတာ္မူၾကတယ္။
မုိးရြာျပီးစ ေရစီးအဟုန္ေတြမ်ားေနေပမယ့္ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔
သံဃာေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေျခေတာ္ေတြ သကၤန္းေတာ္ေတြမွာ
ေရစုိစြတ္ျခင္း မရွိတာျမင္ေတာ့ ဝိသာခါ အံ့ၾသဝမ္းသာျဖစ္ကာ
ဆြမ္းကပ္လွဴ၊ ဒီေနာက္ ျမတ္စြာဘုရားထံမွာ
ဆု(၈)ပါးေလွ်ာက္ထားေတာင္းဆုိပါတယ္။
 အဲဒီဆု(၈)ပါးက 
၁။ အရွင္ဘုရား တပည့္ေတာ္မသည္ သံဃာေတာ္မ်ားအား
အသက္ထက္ဆုံး မုိးေရခံသကၤန္း လွဴလုိပါ၏။
၂။ ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳတုိ႔အား ဆြမ္းလွဴလုိပါ၏။
၃။ ခရီးသြားရဟန္းတုိ႔အား ဆြမ္းလွဴလုိပါ၏။
၄။ သူနာရဟန္းတုိ႔အား ဆြမ္းလွဴလုိပါ၏။
၅။ သူနာျပဳ ရဟန္းတုိ႔အား ဆြမ္းလွဴလုိပါ၏။
၆။ သူနာရဟန္းတုိ႔အား ေဆးလွဴလုိပါ၏။
၇။ အျမဲ ယာဂု လွဴလုိပါ၏။
၈။ ဘိကၡဳနီသံဃာအား ေရသႏုပ္လွဴလုိပါ၏။ ဆုိတဲ့ ဆု(၈)မ်ဳိးပါ။
ဝိသာခါ သင္ ဘယ္လုိအက်ဳိးထူး ေက်းဇူးေတြျမင္လုိ႔
ဒီဆုေတြေတာင္းတာလဲ လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ေမးေတာ့
အိမ္ေဖာ္မေလးေျပာတဲ့စကားျပန္ေလ်ွာက္ပါတယ္။
■ အရွင္ဘုရား အဝတ္မစည္း အခ်ည္းအႏီွးေနျခင္းဟာ
စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ရွိလုိ႔ မစင္ၾကယ္ပါ။
ဒီအက်ဳိးျမင္လုိ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္အား အသက္ထက္ဆုံး
မုိးေရခံသကၤန္း လွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရား။
■ ဧည့္သည္ အာဂႏၱဳ ရဟန္းမ်ား ခရီးမကြၽမ္းက်င္လုိ႔ ဆြမ္းကိစၥ
အခက္အခဲ ၾကဳံတတ္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္မ လွဴတဲ့ဆြမ္းကုိ
ဘုဥ္းေပးျပီးမွ ခရီးလမ္းသိ ဆြမ္းခံကြၽမ္းက်င္မႈ ရွိပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဧည့္သည္အာဂႏၱဳရဟန္းတုိ႔ကုိ
ဆြမ္းလွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရား။
■ ခရီးသြားရဟန္းမ်ား ဆြမ္းရွာေနရပါက အေဖာ္မ်ား
ျပတ္က်န္ ေနပါလိမ့္မယ္။ သြားခ်င္တဲ့ေက်ာင္းကုိလည္း
အခ်ိန္အခါမဲ့မွ ေရာက္သြားပါလိမ့္မယ္။
တပည့္ေတာ္လွဴတဲ့ဆြမ္းကုိ ဘုဥ္းေပးရပါက
အဲဒီဒုကၡမွ ကင္းေဝးပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ထက္ဆုံး
ခရီးသြားသံဃာအား ဆြမ္းလွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရား။
■ ဖ်ားနာတဲ့ရဟန္းမွာ ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ေဘာဇဥ္ မရပါက
အနာတုိးပြားနုိင္သလုိ အသက္အႏၱရာယ္လည္း ၾကဳံေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။
တပည့္ေတာ္လွဴတဲ့ ေဘာဇဥ္စားေသာက္ရပါက
ဒီအႏၱရာယ္ကင္းပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူနာရဟန္းမ်ားကုိလည္း
အသက္ထက္ဆုံး ဆြမ္းလွဴဒါန္းလုိပါတယ္။ဘုရား။
■ သူနာျပဳ(ဖ်ားနာေနေသာ ရဟန္းအား လုပ္ေကြၽးျပဳစုသူ)
ရဟန္းမ်ား ကုိယ္တုိင္ဆြမ္းရွာေနရပါက
သူနာရဟန္းအား ျပဳစုရမယ့္ကိစၥေတြ လစ္ဟင္းေနပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူနာျပဳ ဂိလာနုပ႒ာက ရဟန္းမ်ားကုိလည္း
အသက္ထက္ဆုံး ဆြမ္းလွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရား။
■ သူနာရဟန္းမွာ ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ ေဆးဝါးမရပါက
ေရာဂါတုိးပြားပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ထက္ဆုံး
သူနာရဟန္းအား ေဆးဝါးလွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရား။
■ အရွင္ဘုရားက အႏၶကဝိႏၵျမိဳ႕မွာ “ယာဂုအက်ဳိးဆယ္မ်ဳိး”ရွိတယ္
လုိ႔ ေဟာၾကားခြင့္ျပဳတာေၾကာင့္ ရဟန္းသံဃာအား
တပည့္ေတာ္မ အသက္ထက္ဆုံး “ယာဂုလွဴလုိပါတယ္”ဘုရား။
■ အမ်ဳိးသမီးရဟန္းမ်ား အစီရဝတီျမစ္မွာ ျပည့္တန္ဆာမမ်ားတုိ႔နဲ႔
ေရဆိပ္တစ္ခုတည္းမွာ အဝတ္မစည္း ေရခ်ဳိးေနၾကလုိ႔
ျပည့္တန္ဆာမမ်ားက ရဟန္းမ ဘိကၡဳနီတုိ႔ကုိ
ျပက္ရယ္ေလွာင္ေျပာင္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘိကၡဳနီသံဃာအား အသက္ထက္ဆုံး
ေရသႏုပ္(ေရလဲသကၤန္း) လွဴဒါန္းလုိပါတယ္ဘုရားဟု
ဒီဆု(၈)မ်ဳိးကုိ ဝိသာခါဒကာမၾကီးက ေတာင္းခံခဲ့တာပါ။
သံဃာမ်ား ခ်မ္းသာေစလုိတဲ့ ဒီဆုေတြ ဝိသာခါေတာင္းတာဟာ
သာသနာအက်ဳိးၾကည့္တာရယ္၊ သူကုိယ္တုိင္ ေနာင္အခ်ိန္မွာ
ဝမ္းသာပီတိနဲ႔ သဒၶါပြားခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္
ေတာင္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့လုိ႔ ဒီေန႔ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ဳိးသား ၊
အမ်ဳိးသမီးမ်ား အေနျဖင့္ ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မၾကီးရဲ႕
ဆုရွစ္မ်ဳိးထဲက တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ဝါဆုိသကၤန္းကုိ
လွဴဒါန္းေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါက ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မၾကီး ေတာင္းခံခဲ့လုိ႔
“ဝါဆုိသကၤန္း”ရယ္လုိ႔ ေပၚေပါက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သာဝတၳိျမိဳကုိ ႂကြဖူးတဲ့ ရဟန္းျဖစ္ပါက ဝိသာခါရဲ႕
သကၤန္း ဆြမ္း စတဲ့အလွဴကုိ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေတာ့ ရရွိအလွဴခံဖူးမွာပဲ။
အဲဒီရဟန္းေတာ္မ်ား တရားထူးရတယ္ဆုိပါက
ဝိသာခါေက်ာင္းအစ္မၾကီးရဲ႕ ေက်းဇူးလည္း ရွိဖူးျပီပဲလုိ႔
ေတြးမိရင္ ဝိသာခါက ဝမ္းေျမာက္မယ္၊ ႏွစ္သက္မယ္၊
ျငိမ္းေအးမယ္။ ခ်မ္းသာမယ္။ တည္ၾကည္မယ္။
ဣေျႏၵဗုိလ္၊ ေဗာဇၩတရားမ်ား တုိးပြားမယ္။
ဒီအာနိသင္ေတြ႕ျမင္လုိ႔ ဆု(၈)ပါးကုိ ေတာင္းခံခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔
ေရးသားရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့၏။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍
လုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုံးတစ္ဝတည္းျပည့္ဝၾကပါေစ။
..............................................................................
 ဝါဆိုသကၤန္းႏွင့္မိုးေရခံသကၤန္း 
ဝါဆိုသကၤန္းႏွင့္ မိုးေရခံသကၤန္းကို
အတူတူဟု ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။မဟုတ္ပါ ၊
ဝါဆိုသကၤန္းႏွင့္ မိုးေရခံသကၤန္း လုံး၀မတူပါ။
 သကၤန္း(၂)မ်ိဳး 
ဝါဆိုသံဃာအား လွဴဒါန္းေသာသကၤန္းကို ဝါဆိုသကၤန္း၊မိုးေရခ်ိဳးရာတြင္
ဝတ္၍ခ်ိဳးရေသာ(ေရသႏုပ္)ကို မိုးေရခံသကၤန္းဟု ေခၚဆို၏။
ဝါဆိုသကၤန္းကို ၀ႆာဝါသိက။မိုးေရခံသကၤန္းကို ၀ႆိကသာဋိက-ဟု ဆိုပါသည္။
မိုးေရခံသကၤန္းသည္ သကၤန္း(၉)ထည္တြင္ အမည္သီးသန္႕ ပါဝင္၏။
ဝါဆိုသကၤန္းကား ဧကသီ သင္းပိုင္ျဖစ္၍ သီးသန္႔မပါ။
သာသနာေခတ္ဦး၌ ကုသိုလ္႐ွင္တို႕ လွဴဒါန္းေသာသကၤန္းတို႔ကို သံဃာမ်ား
အလွဴခံခြင့္ လုံး၀မ႐ွိ။အမႈိက္ပုံ၌ စြန္႔ပစ္ထားေသာ၊လူေသေကာင္၌
ရစ္ပတ္ထားေသာအဝတ္မ်ားကို ေကာက္ယူၿပီး ဖြတ္ေလ်ာ္ခ်ဳပ္ဆိုးဝတ္ၾကရ၏။
ပံ့သကူသကၤန္း-ဟု ဆို၏။
ဗုဒၶသာသနာကို ေဆးဆရာဇီ၀က ၾကည္ညိဳလာေသာအခါ ေဆးကုသ၍ရေသာ
အဝတ္တို႔ကို သကၤန္းအျဖစ္လွဴဒါန္းလိုေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေလ်ွာက္ထားသျဖင့္
သံဃာေတာ္တို႔အား လူမ်ား လွဴဒါန္းသည့္ သကၤန္းမ်ားကို အလွဴခံ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါသည္။ဒကာ/ဒကာမတို႔ လွဴဒါန္းသည့္ သကၤန္းမ်ားကို ဂဟပတိစီ၀ရ-ဟု ေခၚဆိုပါသည္။
သကၤန္းသည္ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ပံ့သုကူလစီ၀ရ-ပံ့သကူသကၤန္း၊ဂဟပတိစီ၀ရ-
ဒကာဒကာမတို႕လွဴေသာသကၤန္း
အားျဖင့္ (၂)မ်ိဳးသာ႐ွိ၏။ဝါဆိုသကၤန္းသည္ ဂဟပတိစီ၀ရ အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပါသည္။
.
 ဝါဆိုသကၤန္း ျဖစ္ေပၚလာပုံ 
.
ဘုရား႐ွင္လက္ထက္ေတာ္က ေက်ာင္းမွန္သမ်ွ သံဃာပိုင္ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္ၾက၏။
ထိုသံဃိကေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသုံးေနထိုင္ေသာ ရဟန္းေတာ္ကို
ေက်ာင္းဒကာ/ေက်ာင္းအမတို႕ က``မိမိတို႕ လွဴဒါန္းထားတဲ့ေက်ာင္းမွာ
ဝါတြင္းသုံးလလုံး သီတင္းသုံးေဖၚရတယ္။ေက်ာင္းကို သုတ္သင္ျပင္ဆင္ ေဖၚရတယ္။
ေက်းဇူးမ်ားလွတယ္´´ ဟု ၾကံ ေတြးၾကလ်ွက္ ေက်းဇူးဆပ္သည့္ အေနျဖင့္
ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေက်ာင္း ဒကာ/ ေက်ာင္းအမ မဟုတ္ေသာ္လည္း``
ဝါဆိုဝါကပ္ သိကၡာပုဒ္ အက်င့္ျမတ္ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူၾကတယ္´´ဟု ၾကံေတြၿပီး
ၾကည္ညိဳေသာ အားျဖင့္လည္း ေကာင္း ဝါက်ြတ္ရာအခါ၌ ဝါဆိုၿပီး သံဃာအား
ရည္မွန္းလ်ွက္ သကၤန္း လွဴဒါန္းၾက၏။ထိုသကၤန္းကို ဝါဆိုသကၤန္း-ဟု ေခၚဆိုရ၏။
ထိုစဥ္က ဝါဆိုသကၤန္းကို ဝါက်ြတ္ခ်ိန္တြင္ လွဴဒါန္းရ၏။
ဝါဆိုသကၤန္း အလွဴခံခြင့္ကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဝါမွထခ်ိန္ (ဝါက်ြတ္ခ်ိန္)၌သာ
အလွဴခံခြင့္႐ွိ၏-ဟု ဦးစြာ ပညတ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။
သီတင္းက်ြတ္လဆန္း(၅)ရက္ေန႔သည္ ဝါက်ြတ္ဖို႕ (၁၀)ရက္မ်ွလိုေနေသး၏။
ထိုေန႔တြင္ စစ္ဘက္ဆိုင္ရာ အမတ္ႀကီးတစ္ဦးသည္ အေရးေပၚစစ္ဆင္ေရး
ခရီးထြက္ရမည္ ျဖစ္၍ မထြက္မီ ဝါဆိုသကၤန္းလွဴဒါန္း သြားခ်င္သျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို
ပင့္ေစရာ၊ရဟန္းေတာ္မ်ားက ``ျမတ္စြာဘုရားက ဝါမွထၿပီးတဲ့(ဝါဆိုၿပီးတဲ့)သံဃာကို
သာ ဝါဆိုသကၤန္း အလွဴခံဖို႕ ခြင့္ျပဳထားတာ၊ယခု ဝါမက်ြတ္ေသးဘူး၊ဝါက်ြတ္ရန္
လိုေသးတယ္´´-ဟု ၾကံေတြးလ်ွက္ အလွဴခံ မသြားၾက။
ထိုအခါ အမတ္ႀကီးက ``ငါက စစ္ဆင္ေရး သြားရမွာ၊စစ္တိုက္ျခင္းကား
သမယ္/႐ွင္မယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္၊ ဘာလို႔ အ႐ွင္ျမတ္ေတြက
လာၿပီး သကၤန္းအလွဴ မခံႏိုင္ၾကရတာပါလဲ´´ ဟု ကဲ့ရဲ့ပါသည္။
ထိုအေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘုရားအား ေလ်ွာက္ထားၾကသျဖင့္ ေအာက္ပါပုဂၢိဳလ္မ်ားက
``ဝါဆိုသကၤန္းပါ´´ ဟု ေလ်ွာက္ထား လွဴဒါန္းလာေသာ္ အေရးေပၚ(အေစၥက)သကၤန္းဟု
အမည္တပ္လ်ွက္ အလွဴခံ၍ သီးသန္႕ မွတ္သား ထားၿပီး သီတင္းက်ြတ္လျပည့္ေန႕
ပဝါရဏာျပဳၿပီးမွ ဝတ္႐ုံႏိုင္ခြင့္႐ွိ၏။
ပဝါရဏာမျပဳမီ ဝတ္လိုေသာ္ ဝါက်ိဳးဝါပ်က္သူ မျဖစ္ရ။
.
 ဝါဆိုသကၤန္း လွဴဒါန္းခြင့္ ရွိသူမ်ား 
.
(၁) စစ္ထြက္ သြားမည့္သူ၊
(၂) အရပ္တစ္ပါး ခရီးသြားမည့္သူ၊
(၃) ေရာဂါေ၀ဒနာ ဖိစီးႏွိပ္စက္ ခံေနရသူ၊
(၄) မီးဖြားခါနီး မိခင္ေလာင္း၊
(၅) ယခင္က သဒၶါတရားမ႐ွိ၊ယခုခ်က္ခ်င္း သဒၶါတရား ေပၚေပါက္လာသူ၊
(၆) သာသနာေတာ္ကို ယခုမွ ၾကည္ညိဳလာသူတို႕ ျဖစ္ၾကသည္။
ယင္းပုဂၢိဳလ္တို႔က ``၀ႆာဝါသိကံ ဒႆာမိ- ဝါဆိုသကၤန္းပါဘုရား´´ဟု
အမည္တပ္ လွဴဒါန္းလာခဲ့ေသာ္ ဝါ မက်ြတ္ေသးေသာ္လည္း အလွဴခံႏိုင္ခြင့္႐ွိသည္။
ယင္းပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ အခ်ိန္မေ႐ြွး ႐ွိႏိုင္သျဖင့္ ဝါဆိုသကၤန္းကို အခ်ိန္မေ႐ြး လွဴဒါန္းႏိုင္၊
အခ်ိန္မေရြးအလွဴ ခံႏိုင္ခြင့္႐ွိသည္ကို မွတ္သားၾကရပါမည္။
.
 သကၤန္းႏွင့္စပ္၍ ဝိနည္းကံ 
.
ကထိန္ မျဖစ္ပါက တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ထိ(၁)လ၊ကထိန္ျဖစ္က
တေပါင္းတိုင္(၅)လသည္ သကၤန္းအလွဴခံခြင့္႐ွိရာကာလ ျဖစ္၏။
ကထိန္မျဖစ္က(၁၁)လ၊ကထိန္ျဖစ္က(၇)လ သည္ သကၤန္းအလွဴခံခြင့္ မရွိ။
ထိုအကာလသကၤန္းခ်ိန္တြင္ သကၤန္းလွဴဒါန္းသူ႐ွိခဲ့ေသာ္
(၁၀)ရက္မ်ွသာ သိမ္းဆည္းထားခြင့္႐ွိ၏။
ရက္ပိုထားလိုေသာ္ အဓိ႒ာန္၊ဝိကပၸနာ၊ ပစၥဳဒၶိဳရ္ျပဳျခင္းစသည့္ ဝိနည္းေတာ္ႏွင့္
အညီ အပ္စပ္ေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၾကရ၏။
ကုသိုလ္႐ွင္တစ္ဦး(သို႔မဟုတ္)အမ်ားက သကၤန္းလွဴရာတြင္
ဝါဆိုသကၤန္းပါဘုရား-ဟု ေလ်ွာက္ထား လွဴဒါန္း လာပါက လွဴဒါန္းခ်ိန္သည္
ဝါတြင္းျဖစ္လ်ွင္ ေက်ာင္း႐ွိ ဝါဆိုသံဃာအား ခြဲေ၀ လွဴဒါန္းရပါမည္။
ေ႐ွးယခင္က သကၤန္း လွဴဒါန္းၾကရာတြင္ သံဃာကိုသာ ရည္မွန္းၿပီး
လွဴဒါန္းေလ့႐ွိေသာေၾကာင့္ သံဃာမ်ားအား ခြဲေ၀ေပးရျခင္း ျဖစ္၏။
ဝါက်ိဳးဝါျပတ္ျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ ဝါဆိုသကၤန္း၊ကထိန္သကၤန္းတို႕ကို
အလွဴခြင့္မ႐ွိေတာ့၊အလွဴခံၿပီးေသာ္လည္း သံဃာအား ျပန္အပ္ရ၏။
ျပန္မအပ္ပါက ဘ႑ာစားထိုက္၏။ျပန္မေပးမခ်င္း ေၾကးယူထားသလိုမ်ိဳး
ျဖစ္ေနေတာ့သည္။တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္မွ သီတင္းက်ြတ္လျပည့္တိုင္
(၇)လေသာ အကာလသကၤန္းခ်ိန္၌ ဝါဆိုသကၤန္း
ပါဘုရား-ဟု လွဴဒါန္းလာေသာ္ ``ယခင္ႏွစ္ ဝါဆိုသံဃာကို
လွဴဒါန္းမွာလား၊ဒီႏွစ္ ဝါကပ္မည့္သံဃာကို လွဴဒါန္မွာလား´´-ဟု
အလွဴ႐ွင္ကို ေမးျမန္းရပါမည္။
အလွဴ႐ွင္က ယခင္ႏွစ္ ဝါ၌ ဝါဆိုၿပီး သံဃာအား လွဴဒါန္းပါသည္-ဟု ေလ်ွာက္ထားပါက
အရင္ႏွစ္ဝါဆိုသံဃာမ်ားကိုသာ ခြဲေ၀ေပးရ၏။ဝါဆိုသံဃာ ေက်ာင္းေပ်ာင္းသြားလ်ွင္
ထိုရဟန္းႏွင့္ ရင္းႏွီးက်ြမ္းဝင္ေသာ ရဟန္းေတာ္အား ထိုသကၤန္းကို ေပးလွဴရပါမည္။
ယခင္ႏွစ္ဝါဆိုသံဃာသည္ တစ္ပါးတည္း က်န္႐ွိေနၿပီး၊အျခားသံဃာမ်ား
ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားလ်ွင္လည္း ထိုအသက္မေသ က်န္ေနေသာ ရဟန္းတစ္ပါးတည္းသာ
ရပိုင္ခြင့္႐ွိပါသည္။
ဝါဆိုသံဃာမ်ားအားလုံး ပ်ံလြန္ခဲ့ေသာ္
သံဃိက(သံဃာပိုင္ဥစၥာ)ျဖစ္၍ ေက်ာင္း၌လက္႐ွိ မ်က္ေမွာက္
သံဃာမ်ား ခြဲေ၀ယူၾကရပါသည္။

No comments: